Niewątpliwe zasługi na rzecz odzyskania niepodległości ponieśli tak wybitni Polacy jak Józef Piłsudski, Ignacy Jan Paderewski czy Roman Dmowski. Jednak ich wysiłki nie zdały by się na nic gdyby w sprawę nie zaangażowały się rzesze zwykłych, przeciętnych ludzi pracujących na co dzień w swych warsztatach, sklepikach czy na roli. W tej rzeszy czasami już anonimowych bohaterów jest także Polak pochodzenia chińskiego, Józef Zdzisław Czendefu.
Józef Zdzisław Czendefu urodził się w roku 1892 w leżącym w północno – wschodnich Chinach mieście Dalian jako Chen Defu. Osierocony przez rodziców trafił w roku 1905 pod opiekę uczestniczącego w wojnie rosyjsko – japońskiej Polaka, kapitana armii rosyjskiej, Kazimierza Skorotkiewicza. Razem ze swoim opiekunem przyjechał do Warszawy gdzie zaczął uczyć się na stolarza w fabryce mebli Chojnackiego. Niedługo potem wyjechał do leżącego w Wielkopolsce Barcina. Tu ok. 1907 roku ochrzcił się w kościele rzymsko – katolickim przyjmując imiona Józef Zdzisław. Rozpoczął też aktywną działalność Polskim Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Jako członek tego zasłużonego dla polskiej niepodległości towarzystwa przyłączył się w dniu 4 stycznia 1919 roku do powstania wielkopolskiego. W szeregach powstańczej kompanii barcińskiej wziął czynny udział w walkach na odcinku Szubin – Barcin – Łabiszyn. Następnie, wcielony już do wchodzącej w skład odrodzonego Wojska Polskiego Armii Hallera wziął udział w wojnie polsko – bolszewickiej.
W roku 1924 Józef Zdzisław Czendefu podjął starania o nadanie polskiego obywatelstwa. Uzyskał je jednak, dzięki pomocy burmistrza Barcina, dopiero w roku 1933. W roku 1935 losy bohaterskiego Chińczyka zostały opisane w „Kurierze Poznańskim”, zaś już po II wojnie światowej uchwałą Rady Państwa z 10 listopada 1958 roku przyznano mu Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Po II wojnie światowej pracował jako stolarz w różnych zakładach pracy, m.in. w toruńskiej Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Rzut”, w której dokonał kilku uznanych przez Urząd Patentowy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej usprawnień. Józef Zdzisław Czendefu zmarł bezpotomnie pod koniec lat pięćdziesiątych.